Dalszy ci♯g sagi rodzinnej, w ktđrej przeplataj♯ si♯ wielkie i ma?e dramaty, smutki i rado?ci, mi?o?♯ i nienawi?♯, dobro i z?o, czyni♯c z tej historii pe?n♯ zaskakuj♯cych zwrotđw akcji opowie?♯ o dawno minionym ?wiecie.Jest rok 1920, pierwsze lata niepodleg?o?ci, wybucha wojna bolszewicka. Folwark w dolinie, mimo ?ơe szcz♯?liwie znalaz? si♯ poza bezpo?rednimi dzia?aniami wojennymi, nie unikn♯? strat, z ktđrymi teraz musz♯ si♯ zmierzy♯ kolejni potomkowie Maryni Popiel i dziedzica Andrzeja Konarskiego.Florentyna Janczar, teraz nestorka rodu, nadal czeka na powrđt swojego ukochanego Kacpra, zes?anego na dalek♯ Syberi♯. Jej cđrka, Klara, obecna w?a?cicielka maj♯tku, dochowa?a si♯ trzech doros?ych ju?ơ cđrek: Emilii, Klementyny i Meli. Niestety, decyzje ?ơyciowe panien Odola?skich w mniemaniu ich matki niewiele maj♯ wspđlnego z rozs♯dkiem. I znđw cichy folwark Konstancji staje si♯ widowni♯ dramatycznych wydarze?.

Trzeci tom poruszającej opowieści o miłości i tęsknocie, smutku i nadziei, rozstaniach i powrotach, rozgrywającej się na tle dramatycznych wydarzeń historycznych dwudziestego wieku. Nadchodzi druga wojna światowa. Życie w dolinie tylko z pozoru toczy się zwyczajnym, wyznaczonym przez pory roku rytmem; w rzeczywistości każdy dzień upływa w atmosferze przygnębienia, niepewności jutra, lęku o rodziny i przyjaciół. Odolańscy i Bohdanowiczowie równie boleśnie jak wszyscy dookoła odczuwają skutki niemieckiej okupacji. Kobiety z folwarku i młyna wciąż czekają na powrót swoich mężczyzn: z obozów, z przymusowych robót, z wojny. To na żonach i matkach spoczywa teraz cały trud związany z utrzymaniem najbliższych, a co najważniejsze, z wywiązaniem się z obowiązkowych świadczeń na rzecz okupanta. Mimo rozgrywających się wokół dramatów, młode pokolenie - Adela, Georgina i Aldona - świadome, że w tak trudnym czasie nie da się czerpać z życia pełnymi garściami, cieszy się nim ostrożnie, po trochu, uparcie, po swojemu. Wszyscy bez wyjątku, młodzi i starzy, z rozrzewnieniem wspominają wspaniałe lata przedwojenne, choć i wtedy - jak teraz - działy się rzeczy, o których najlepiej byłoby zapomnieć.