Bite, gwałcone, głodzone, indoktrynowane, zmuszane do niewolniczej pracy, żebrania, prostytucji. Tak wyglądało ich dzieciństwo i młodość w okrutnej sekcie Dzieci Boga.
Dziewczyny znikąd i niczyje. Bez dzieciństwa, domu, rodziny. Przenoszone z kraju do kraju, z kontynentu na kontynent...
Juliana, Kristina i Celeste urodziły się i wychowały w nieludzkiej religijnej sekcie Dzieci Boga. Całe ich życie było podporządkowane bezwzględnym prawom przywódcy - proroka. On decydował o ich losach, chcąc doprowadzić do całkowitej destrukcji osobowości. Okrutnie karał każdy przejaw buntu. Ich codzienność to niewolnicza praca, żebranie na ulicach. Miały zaledwie po kilka lat, gdy były zmuszane do prostytucji, udziału w orgiach i molestowane przez mężczyzn, którzy mogliby być ich dziadkami. Wszystko w imię miłości do Chrystusa...
Jak zdołały wyrwać się z tego piekła? I zachować własne ja, godność, wiarę i nadzieję.
Opisały to wszystko w szokującej autobiografii, jak przeżyły i jak uciekły. A tragiczne konsekwencje zniewolenia: od anoreksji, przez depresję, narkomanię, po samobójstwa. I jak uczyły się żyć na nowo dzięki wspólnej sile i odwadze.

Nocą z 8 na 9 sierpnia 1969 roku członkowie "rodziny" Charlesa Mansona na jego rozkaz dokonali przerażającej zbrodni: zamordowali będącą w zaawansowanej ciąży żonę Romana Polańskiego Sharon Tate i kilkoro jej gości. Wśród oprawców były Leslie Van Houten i Patricia Krenwinkel. Podczas procesu prokurator nazwał je "ludzkimi potworami", ale ci, którzy znali je wcześniej, nie mogli uwierzyć, by były zdolne do tak brutalnych czynów.
Dziennikarka Nikki Meredith przez dwadzieścia lat odwiedzała "kobiety Mansona" w więzieniu, próbując zrozumieć, co zmieniło normalne na pozór dziewczyny w morderczynie i jak można żyć dalej po popełnieniu tak potwornej zbrodni. Jej książka to mroczna podróż w samo serce zła.